معمولا کودکان بعد از رویارویی با حوادث ناگوار واکنش‌های مختلفی از خود نشان می‌دهند. در مواردی که کودک خود در معرض ماجرا نبوده و صرفا اطلاعاتی را شنیده باشد، ممکن است دچار استرس حاد شود که به فاصله یک روز تا یک ماه بعد از حادثه ادامه خواهد داشت اما از آنجا که کودکان تحریک‌پذیرترند و ماجرا را غلو می‌کنند و به هر نوع حادثه‌ای به چشم پایان دنیا نگاه می‌کنند، ممکن است دچار علائم استرس پس از سانحه شوند. در این شرایط، کودک مبتلا، در طول روز در بازی‌ها و نقاشی‌ها یا در طول شب در خواب و کابوس‌های شبانه مدام سانحه را به یاد می‌آورد و تجربه و گاهی حوادث را بازسازی می‌کند. تحریک‌‌پذیری، پرخاشگری، گوشه‌گیری، افسردگی و حتی پسرفت تکلم و شب‌ادراری از علائم استرس پس از سانحه در کودکان است. هر چه استرس والدین و نگرانی آنها بیشتر باشد، علائم روان‌شناختی در کودک بیشتر ادامه می‌یابد.
به تمام والدین توصیه می‌کنیم هرگز کنار کودکان اخبار تروریستی تماشا نکنند و اگر تصادفا کودک در معرض این مسائل قرار گرفت، ذهنش را از سمت سانحه منحرف کنند تا افکارش معطوف به آن نشود. مثلا برای تغییر حالت می‌توانیم کودک را به پارک ببریم و با او بازی کنیم. در صورتی که کودک در مورد علت حمله پرسید، می‌توان با او در مورد آن صحبت کرد اما نباید وارد جزئیات شد و از کلمات استرس‌آور استفاده کرد بلکه باید در حد فهم کودک توضیح مختصری به او داده شود.
